WAAR STAAT KNLTB ÉCHT VOOR?

3315

✍️ en illustratie; Leon Jonker

Waar staat K N L T B écht voor?

Kent u het gevoel? Dat u bij de supermarkt, waar u al 10 jaar elke dag boodschappen doet, gebruik wilt maken van de aanbiedingen en dat u bij de kassa komt en de supermarktmanager, die u altijd zo attent feliciteert met uw verjaardag, zegt: ‘sorry meneer/mevrouw, u past niet in ons klantprofiel. De aanbiedingen gelden voor speciale klanten, maar niet voor u!’ Natuurlijk niet, dat zou te gek voor woorden zijn. Onacceptabel, de aanbiedingen gelden voor elke klant. Gelukkig heb ik die ervaring ook niet, maar ik krijg dat gevoel wel bij de KNLTB. Lees rustig verder en oordeelt u zelf.

Noot vooraf: dit artikel komt 100% voor mijn rekening. Mijn zoon Frank en zijn trainingsmaat hebben hier niets inhoudelijk mee te maken en dienen slechts als voorbeeld. O.b.v. eigen ervaring noem ik hen in de praktijkvoorbeelden, die helaas voor veel tennisouders én trainers herkenbaar zijn. Het artikel heeft tot doel een beeld te schetsen van de arrogantie en onbuigzaamheid van een organisatie die naar buiten doet of ze het allemaal weten en goed voor hebben voor hun leden, maar waar men intern elkaar napraat en de hand boven het hoofd houdt. Met als resultaat dat er al jaren lang geen talenten naar de internationale top doorstromen en dat ambitieuze talenten die geen nummer 1 of 2 van hun leeftijd zijn, niet worden gesteund. Zelfs als het gratis is, zijn de ‘aanbiedingen’ op de toernooien niet voor hen bestemd. Hopelijk komt er ooit een zinvolle discussie op gang over de onzin van het niet kosteloos steunen van meer talenten.

Iedere geregistreerde tennisser in Nederland is lid van de KNLTB, onze Koninklijke Nederlandse Lawn Tennis Bond. Een fijn orgaan dat voor elk lid het beste wil, toch? Helaas, na het bijna 10 jaar van dichtbij volgen van de ontwikkeling van tennistalenten, moet ik toch anders concluderen. De KNLTB wekt steeds meer de indruk er niet te willen zijn voor veel talentvolle leden.

Keer op keer laat de KNLTB de kans liggen om talenten die internationaal de uitdaging aangaan en proberen verder te komen, te steunen. Let op: niet alleen bij Frank. Het gaat om vele anderen die telkens door de KNLTB worden afgewezen. Het gaat om veel geld dat door ouders betaald moet worden. Duizenden Euro’s extra kosten die met KOSTELOZE(!) medewerking van de KNLTB voorkomen hadden kunnen worden.

Een paar praktijkvoorbeelden, incl. achtergrondinformatie:

Mijn zoon Frank (17 jaar) had in 2018 examenjaar. Vanwege de schoolexamens kozen we i.o.m. de trainer voor het spelen van Tennis Europe toernooien t/m 16 jaar (hierna TE) begin 2018. ITF Nederland was er niet en ITF buitenland kon niet. Bij het NOJK in maart raakte hij aan zijn rug geblesseerd en hij kon pas in juni weer spelen. We besloten i.o.m. de trainer om met TE te beginnen, omdat de kans op wedstrijden spelen groter zou zijn i.p.v. onzekere kwalificaties ITF te spelen. Tennis Europe is er in de leeftijdscategorieën t/m 12, 14 en 16 jaar.

Frank won begin 2018 TE-toernooien in Zoetermeer en Rotterdam en na zijn herstel in juni 2 toernooien in Denemarken. Hierdoor kwam hij zo hoog op de TE-ranking en in de ‘Race to Masters’ (8 beste van het seizoen) dat we i.o.m. de trainer besloten om TE te blijven spelen i.p.v. ITF.

Door die klassering trok Frank naar de hoogste TE-toernooien in o.a. Duitsland, Polen en Barcelona. Toernooien op hoog niveau, met als bijkomend voordeel dat je gratis hospitality als speler krijgt ÉN dit ook voor de trainer/begeleider beschikbaar is. Dat laatste moet je via de tennisbond aanvragen. Voor elke buitenlandse speler een eitje, daar worden zelfs ouders voorzien van gratis hospitality door ze als begeleider aan te melden bij de toernooien. Logisch, het kost al die bonden niets en ze helpen hun talenten en ouders met één standaardmailtje om zo kosten te besparen in een toch al dure sport.

Onze Koninklijke trots KNLTB denkt daar echter anders over. Daar weigerden ze keer op keer om een mail naar een organisatie te sturen voor een trainer die Frank begeleidde. Aangezien Frank telkens de finale haalde, kostte dat per week gemiddeld € 500-600 extra, namelijk hotelkosten en kosten maaltijden voor de trainer/begeleider. Waar begeleiders/ouders van buitenlandse spelers lachend hun maaltijdbonnen neerlegden en kosteloos in het hotel verbleven, betaalden de begeleiders van Frank elke maaltijd en de hotelrekening aan het einde van de week. Dat had met één mail voorkomen kunnen worden. In de 7 toernooien die daarvoor in aanmerking kwamen, hebben we alles zelf moeten betalen. Een onnodige extra kostenpost vorig jaar van € 3.500 – € 4.000!

Frank won vorig jaar 14 TE-titels (4 singel en 10 dubbel) en werd verkozen tot Tennis Europe speler van het jaar. Hij ontving de Special Achievement Award vanwege zijn dubbelsuccessen. In 13 toernooien haalde hij 12 keer de dubbelfinale, met 11 verschillende partners en won hij 10 keer de titel. In 46 dubbelwedstrijden slechts 2 nederlagen. Liefst 90 internationale wedstrijden totaal in Nederland, Denemarken, België, Duitsland, Polen en Spanje. Erg goed voor zijn internationale ervaring, leek ons.

Frank trots, iedereen trots, óók de KNLTB, m.n. de algemeen directeur. Die ontving de prijs namens Frank op een congres in Malta en deed dat vol trots, zo vertelde hij ons. Juist de KNLTB die had aangegeven dat Frank ITF moest spelen en niet wilde luisteren naar onze motivatie (examen en blessure) om voor TE te kiezen. Die daarom ook steeds vertikten om een standaardmail naar een toernooiorganisatie te sturen om op die manier een stuk kostenbesparing voor ons te realiseren. Frank ontving veel standaardmails met felicitaties van de KNLTB en zag ook vermeldingen op hun website na weer een succes, maar vervolgens was het teveel gevraagd om een keer iets terug te doen in de vorm van kosteloze ondersteuning door gebruik te maken van de ‘aanbieding’…

Een jaar geleden is Frank ITF gaan spelen en in een jaar tijd is hij o.a. door 6 ITF-titels (1 singel, 5 dubbel) op plaats 415 belandt. Daarmee is hij de 4e Nederlander uit het jaar 2002 op de ITF-ranglijst. Zijn trainingsmaat is de 3e Nederlander op de ITF op plaats 210. Zijn trainingsmaat had i.o.m. hun trainer besloten om in te schrijven voor 4 toernooien in Zuid-Amerika van half oktober tot half november. ITF kun je t/m 18 jaar spelen en loopt van ITF-5 t/m ITF-1 en dan nog Grade A en Grand Slam.

Frank kon in Nederland ITF-5 Den Haag en ITF-4 Almere spelen in dezelfde periode en zou in Den Haag 1e geplaatst zijn, maar hij koos er i.o.m. de trainer voor om mee te gaan naar Zuid-Amerika. Goede ervaring, lekker nog een maand buiten op gravel spelen, vertrouwde begeleiding, kans om samen daar te spelen en te trainen, nieuwe uitdaging in nieuwe omgeving. Logische keuze, leek ons. Uiteraard geen enkele garantie op succes, maar dat zijn de genoemde indoortoernooien in Nederland ook niet.

Voor de ITF-2 toernooien geldt dat de trainer/coach gratis hospitality kan krijgen als de nationale tennisbond hem aanmeldt. Frank en zijn trainingsmaat zijn de enige Nederlanders die in Zuid-Amerika spelen, dus 4 standaardmails door KNLTB laten sturen en klaar, zou je denken.

Twee talenten die afgelopen tijd goed gepresteerd hebben. Zijn maat had in augustus 3 ITF-3 titels in de dubbel gewonnen en Frank won een ITF-4 in dubbel, ITF-5 in singel en het NK dubbel t/m 18 jaar. Keer op keer worden ze via de email gefeliciteerd door de KNLTB voor weer een mooie prestatie. Voor die jongens gaan ze nu toch wel iets terug doen? Kosteloos een besparing van € 2.000 aan verblijfskosten van de trainer/coach realiseren voor 2 talenten. Nou … daar denkt de KNLTB heel anders over!

Op mijn eerste verzoek kreeg ik een standaardreactie van een medewerkster die door de technische staf was ingefluisterd dat zij het verzoek moest afwijzen. Geen enkele motivatie, behalve iets vaags van: Jullie voldoen niet aan de voorwaarden, zonder verdere toelichting.

Daarop heb ik om een toelichting gevraagd en ik kreeg een reactie van de ‘prestatiemanager’ van de KNLTB. Eerlijk gezegd wist ik niet dat ze die hadden. Dát moet dan de grote man zijn achter de grote ‘prestaties’ van Kiki Bertens (van wie bekend is dat ze juist heel veel zonder de KNLTB heeft gedaan), maar die verder niet verantwoordelijk is voor het feit dat bij de mannen al meer dan 10 jaar Robin Haase de kopman is en er verder niemand doorstroomt…

Beste lezer, we hebben het hier over 4 standaardmails die verzonden moeten worden door de bond voor spelers die internationaal ‘aardig’ bezig zijn. Nogmaals, we vragen geen financiële ondersteuning die de KNLTB (en dus indirect jullie als leden) geld kost, maar een kosteloze actie om voor ons € 2.000 te kunnen besparen die we graag voor andere dingen gebruiken.

De motivatie van de prestatiemanager om geen kosteloze ondersteuning te geven:

1) Er zijn voldoende mogelijkheden om in Nederland ITF te spelen. Daar investeert de KNLTB veel geld in, dus moet je daar spelen.
Er is inderdaad een ITF 5 in Den Haag en een ITF 4 in Almere in die periode. Als Frank in Den Haag bv. halve finale haalt, heeft hij er qua ranking niets aan. Dan wint hij niet genoeg punten. Daarbij zijn in Den Haag bij de eerste 9 geplaatsten liefst 7(!) Nederlandse spelers die ze al jaren in de JRT-toernooien zijn tegen gekomen. Héééél internationaal! Bij ITF-4 Almere is nog wel iets te winnen, maar daarna houden de ITF-toernooien in Nederland op voor dit jaar.

2) Wij geloven niet in ongelimiteerd spelen in het buitenland op toernooien die niet bij het niveau passen.
Sorry, meneer de prestatiemanager. We hebben het hier over nummer 210 en 415 van de wereld en daar past het spelen van een ITF-2 niet bij? Frank staat als nummer 14 op de acceptatielijst in Uruguay en zijn maat als nummer 6! Wat is daar mis mee?
Frank zou in Den Haag nummer 1 geplaatst zijn geweest, dus daarom maar niet naar ITF-2 gaan? Beide jongens hebben een droom om zo hoog mogelijk te komen. Als dat voor Frank plaats 300 is, heeft hij daar vrede mee, maar dan heeft hij wel de kansen gehad om te proberen hogerop te komen. Zijn maat gaat richting junior Grand Slams en moet dus gewoon ITF-2 spelen.

Al eerder aangegeven, geen enkele garantie tot succes, maar liever 4 weken internationaal je krachten meten met o.a. Zuid-Amerikaanse graveltijgers en voor je kansen gaan in nieuwe omstandigheden en mooie ervaringen opdoen, dan wéér in een muffe tennishal tegen dezelfde jongens spelen waar je al jaren tegen speelt en waar je met een goed resultaat weinig tot niets opschiet. Mogelijk wordt de prestatiemanager intern afgerekend op Nederlandse successen op eigen ITF-toernooien en had hij ze daarom liever in Nederland zien spelen.

3) Er moeten trainingsblokken worden ingebouwd, niet alleen maar wedstrijden spelen.
Daar zijn we het volledig mee eens, maar dat gebeurt al. Beide spelers hebben 5-6 weken geen toernooi meer gespeeld. Als je je als prestatiemanager echter nooit met hun programma bemoeit, weet je dat uiteraard niet. Daarbij weten ze bij de KNLTB ook niet dat Frank geen schoolverplichtingen heeft, ondanks dat we vorig jaar al gecommuniceerd hebben dat hij vanwege examenjaar niet begin 2018 al aan ITF in buitenland en keuze voor Tennis Europe-toernooien in Nederland maakte. Hij heeft nu een tussenjaar. Beloning voor het in één keer halen van de HAVO i.c.m. topsport bedrijven. Hij kan trainen wanneer hij wil en ook gaan en staan waar hij wil. Het programma arbeid-rustverhouding wordt volledig met de trainer afgestemd.

4) Zodra een eventuele stap naar de profs gemaakt wordt, zullen de kosten toenemen. Het zo lang mogelijk proberen geld in eigen zak te houden lijkt ons een ‘verstandige keuze’.
Ik lees dit terug en nog een keer en nog een keer. Dit is toch precies wat ik vraag?
Een besparing van € 2.000 realiseren om daar in de toekomst andere dingen mee te kunnen doen? Dus de ‘verstandige keuze’ van de KNLTB is nu om ons onnodig geld te laten betalen voor iets dat niets hoeft te kosten. Natuurlijk snap ik dat hij hiermee ook wil aangeven dat ze in Nederland hadden kunnen spelen tegen lagere kosten, maar die keuze is er één die niet bij de huidige ambities past. Als je dan i.v.m. die ambities een keuze voor ITF in het buitenland maakt, net als de Nederlandse ITF nummer 1,2 (Spanje) en 5 (Thailand) uit 2002 in diezelfde weken doen, vindt de KNLTB dat je dan ook maar alles moet betalen en geen gebruik mag maken van de gratis aangeboden faciliteiten. Triest…

5) Het volgen van een andere route is geheel een vrijwillige keuze en vinden wij prima, maar zodra deze (te ver) af gaat wijken van onze visie, kunnen wij deze niet ondersteunen.
Dit wordt dus verteld door iemand die wij niet kennen, iemand die Frank niet kent en ons nooit benaderd heeft om een route te bepalen, maar dus wel in al zijn wijsheid weet dat wij afwijken van de route. Welke route? Die van ITF-5 spelen voor de nummer 210 en 415 van de wereld? Dat is een route die hen niet verder brengt op de ITF-ranking. Welke visie ligt hieraan ten grondslag? Waarom nooit contact met ons opgenomen om een route te bespreken?

De KNLTB heeft alleen oog voor de nummer 1 en 2, al zolang ik het jeugdtennis volg. Die steun vind ik 100% terecht, maar er zijn meer talenten die steun verdienen. Bovendien is de gevraagde ondersteuning KOSTELOOS voor de KNLTB in tegenstelling tot de betaalde steun aan de nummers 1 en 2 die ook niet in Den Haag en Almere spelen, maar op kosten van de KNLTB 2 weken ITF-2 in Spanje spelen. Een keuze die ik volledig begrijp, maar nummer 2 staat slechts 50 plaatsen hoger dan nummer 3 en die wordt door de KNLTB niet gesteund om ITF-2 te spelen, zonder dat het hen iets kost. Slechts 4 mailtjes sturen om een besparing van € 2.000 voor talentvolle leden te realiseren. Het afwijzen en slecht motiveren van de standpunten kost al meer tijd…

Kortom, de KNLTB laat zich van zijn slechtste kant zien de laatste 1,5 jaar en eigenlijk al langer. Bij het laatste toernooi van Frank, ITF-3 in Barcelona, vroeg de Spaanse hoofdscheidsrechter zelfs aan de trainer van Frank en de andere Nederlandse speler (5e Nederlander op ITF-ranglijst, vrijwel net zo hoog als Frank) waarom zij als ENIGEN geen hospitality voor hun coach kregen! ‘Waarom stuurt jullie bond niet even een mail? ‘
Frank haalde de kwartfinale, de andere Nederlander zelfs de halve finale. De overige 24-28 kinderen uit het hoofdtoernooi die minder ver kwamen, kregen keurig gratis hospitality voor hun coach. De spelers uit Nederland niet…

Geen enkel verzoek om ondersteuning is gehonoreerd. Nogmaals, wij vragen geen geld, we vragen kosteloze hulp die ons vorig jaar een flinke besparing had kunnen opleveren en nu weer.

Wat had Frank in de afgelopen 1,5 jaar meer moeten doen om voor ondersteuning in aanmerking te komen? Hij heeft in die tijd 14 TE-toernooien, 2 Nationale Kampioenschappen dubbel en 6 ITF-toernooien gewonnen en is onderscheiden als TE-speler van het jaar. Dus 20(!) internationale titels, 2 NK’s en een onderscheiding in 1,5 jaar tijd zijn te weinig voor de bond om te belonen met standaardmailtjes naar Zuid-Amerika of daarvoor naar Barcelona.

Tel daarbij op dat zijn trainingsmaat richting Junior Grand Slams gaat en 8 ITF-titels en 1 NK gewonnen heeft en de verbazing wordt alleen maar groter. Hij is de enige speler uit 2002 die vanaf zijn 10e jaar in de top 3 van zijn geboortejaar staat. Daar waar er velen zijn gekomen en weer weggezakt, is hij de enige die daar constant gestaan heeft. Helaas ook niet voldoende voor kosteloze steun van de KNLTB. Alsof ze het uit eigen zak moeten betalen…

Intussen hebben bij de meisjes 2 grote talenten (voormalig Nederlands Kampioenen) gekozen om met de KNLTB te breken en voor een ander land te gaan spelen. Die bestormen intussen de top van de ITF Junior voor hun nieuwe land. Bij deze bonden in landen om ons heen zijn de geboden faciliteiten vele malen beter. De KNLTB frustreert liever haar talenten. Zelfs als er geen budget voor nodig is, willen ze hun talentvolle leden geen gebruik laten maken van de gratis aangeboden faciliteiten.

Bij zijn aanstelling zomer 2017 zei de huidige technisch en commercieel directeur dat de KNLTB de budgetten moest gaan vergroten d.m.v. aantrekken sponsors. Bij zijn contractverlenging dit jaar was een speerpunt om de toegevoegde waarde van de KNLTB voor leden te vergroten! Intussen zijn ze al 2 jaar bezig om budgetten van talenten onnodig te verkleinen door niet van toegevoegde waarde voor hen te zijn…

De jongens spelen gewoon in Zuid-Amerika, wij gaan weer onnodig extra geld betalen. Navraag bij alle begeleiders uit andere landen op die toernooien zal leren dat ze allemaal kosteloos daar verblijven. Natuurlijk werken de bonden mee. Het is een faciliteit die gratis wordt aangeboden. De talenten uit Nederland moeten echter alles betalen. Niet uit te leggen. Het is niet anders.

Om op de titel boven dit stuk terug te komen. Bovenstaande koninklijk besluit met uitstekende motivatie van de koninklijke prestatiemanager, technisch directeur en overige stafleden doen mij vermoeden dat KNLTB niet meer voor Koninklijke Nederlandse Lawn Tennis Bond staat, maar eerder voor:
Kan Nooit Leuke Talenten Belonen
of
Kost Niets Lekker Toch Betalen

De boodschap aan alle ouders met talentvolle kinderen die ik uit de mond van KNLTB zelf heb vernomen: zolang ze niet in jouw kind de opvolger van Haase of Bertens zien, hoef je zelfs niet om kosteloze steun aan te kloppen. Ik denk ook dat Frank niet de opvolger van Haase is, maar moet je dan een speler die zoveel heeft gewonnen en al jaren leeft voor zijn sport, zo blijven frustreren door onnodig kosten te laten betalen?

De hierboven genoemde titels en huidige rankings zijn al niet genoeg. Dus, verzoek namens de KNLTB aan alle ouders van talentvolle spelers: ‘val ons niet meer lastig, we hebben het veel te druk met al die afwijzingen!’

Tip van mij aan ouders van jonge talenten: kijk eens of het mogelijk is om, net als de 2 Nederlandse Kampioenen bij de meisjes, te veranderen van nationaliteit…

Hopelijk staan er eens mensen op binnen de KNLTB die echt eens nadenken waarom ze alles afwijzen. Dat gaat niet gebeuren, want iedereen is bang voor zijn positie. Het is natuurlijk ook een fantastische baan die ze stuk voor stuk hebben. Dus dan gaan we geen tegengeluid laten klinken. Het komt een beetje sektarisch over allemaal.

Het afwijzen kost meer tijd dan het toekennen van een verzoek en de sympathie voor de KNLTB onder de talentvolle leden en hun ouders zal dan eindelijk eens toenemen. Dan hebben mogelijk de (ouders van) talentvolle spelers uit 2003 of later geboren er in de toekomst iets aan. En wellicht zit daar toch net dat ene talent tussen dat wel de opvolger van Kiki of Robin kan worden, ook al is die nu nog geen nummer 1 of 2 van zijn/haar leeftijd.

Dan kan de prestatiemanager zich op zijn borst kloppen en weer rustig gaan slapen en wegdromen. Dromen, die ook de huidige talenten hebben die geen nummer 1 of 2 staan, maar die hij en de overige staf van de KNLTB tot nu toe bewust in de weg zit door nergens aan mee te werken.

Ik begon met het voorbeeld van een supermarkt. De nu nog op één na grootste sportbond van Nederland gedraagt zich echter als een kleine kruidenier, zonder aanbiedingen en ziet zijn klanten steeds vaker weglopen. Niet alleen talentvolle speelsters die voor een ander land kiezen, maar ook 52.000 klanten in de periode 2014-2018. Hou die koers/visie vast!

Bedankt voor alles en slaap lekker verder KNLTB. Keep on dreaming …