✍️ Herke van der Weij
Het kon natuurlijk niet uitblijven. Na zijn terugblik op 2018 voor wat betreft de Nederlandse mannen, zijn nu de Nederlandse dames aan de beurt. TP columnist Herke van der Weij pakte vanmorgen zijn pen …
Als je het over de heren hebt dan kijk je natuurlijk ook naar de dames. En laat daar nou ook nog eens nét wat meer over te vertellen zijn als het gaat om 2018. Toch prettig zo in komkommertijd!
Kiki heeft heel veel tennisharten gestolen afgelopen jaar. Die van ons had ze natuurlijk al lang, maar ook op het Internationale podium zijn de ogen nu op haar gericht. En terecht. Want als je 8-6 derde van Venus op háár Wimbledon wint dan weet je: ik ben goed bezig. Om nog maar te zwijgen van MP tegen in haar partij tegen Keys ombuigen in winst. En toernooiwinst. Of MP tegen in de finale tegen Halep ombuigen in winst. Maar ook de finale tegen Kvitova was er één om van te smullen. Eigenlijk veel te veel hoogtepunten om op te noemen, dus Kiki: bedankt. Je was geweldig, we hebben van je genoten. Van jou, van Raemon en van jullie samen. We gunnen je alle goeds op maar vooral ook naast de baan met Remko, en we kijken uit naar een prachtig en sportief 2019!
Hoe verging het de rest? Om te beginnen met Arantxa die met heel hard werken een mooi stabiel jaar heeft afgeleverd. Year end ranking van 160 in 2017 naar 120 in 2018 verbeteren en ondertussen ook nog even op 3 van de 4 Grand Slams main draw spelen. Roland Garros als lucky loser, Wimbledon rechtstreeks en US Open als qualifier. En dan loot je Stephens, Serena en Cibulkova. Kak dus. Maar goed, het biedt wel weer een mooie uitgangspositie voor volgend jaar. Op naar de top 100!
En dan Richel. Wat een zwaar jaar is dit geweest voor haar. Ze heeft helaas afscheid moeten nemen van haar moeder en dus was deze zomer dus een inktzwarte periode voor haar. Maar wát fijn dat mams haar laatste challenger winst nog mee mocht maken. Richel pakt de draad weer op en met de warme herinneringen aan haar moeder in haar hart is ze ondertussen de baan weer opgestapt. Met een ranking van 170 is er niks aan de hand, en volgend jaar is er weer alle ruimte om te bouwen.
Een beetje meer in de luwte speelde Bibiane. Die heeft redelijk ongemerkt het meest stabiele jaar van haar carrière neergezet waarbij ze ook haar year end ranking van 203 in 2017 aanscherpte tot 177 in 2018. Die career high van 142? Die gaat er komend jaar echt nog aan hoor, mark my words!
In diezelfde luwte opereerde Lesley afgelopen jaar. Maar ook zij eindigde wederom in de top 200 waardoor we vanaf januari “gewoon” weer 4 vrouwen in de qualies van Melbourne hebben. En je weet het: als je erin zit heb je een kans! Dus wie weet wat ons allemaal staat te wachten.
Quirine en Misa zijn allebei na blessureleed weer aan de slag. Of Quirine de cut off voor Melbourne haalt zal deze week blijken. Zolang ze maar heel blijft. En Misa? Zij lijkt mij helemaal in peace. Rustig, volwassen en met heel veel positieve energie en motivatie. Prachtig om te zien! Het zal duidelijk zijn dat zij qua tennis nog steeds in de top 100 kan meedraaien, het enige vraagteken is haar lichaam. Maar mijn sympathie vote gaat dit keer naar Misa. Na 6 operaties had ik er zelf namelijk écht wel eens een keertje genoeg van gehad, dus dat zij nog steeds haar dromen najaagt: diep, diep respect!
Nieuwe garde is er ook nog in de vorm van onder andere Merel Hoedt, Arianne Hartono en Eva Vedder. Ik zou dus zeggen: nog 3 weken volhouden met zijn allen. Dan begint het nieuwe seizoen en dat is zéker bij de dames een jaar om reikhalzend naar uit te kijken!
Tot volgende keer,
Groet Herke
