✍🏻 HAWKEYE
Gemiste kans
Kwartfinale Davis Cup. Prachtig resultaat, net de prestatie van het Nederlands team uit 2001 niet kunnen evenaren. Maar … heel goed gespeeld tegen Australië hoor, het had ook zomaar anders kunnen aflopen. Of is het voorgaande wellicht wat al te positief?
De commentaren na het verlies van Nederland bij de laatste acht van de landenwedstrijd in Malaga waren overwegend hoopgevend. ‘Het Nederlandse mannentennis telt weer mee, maar komt op cruciale momenten nog net tekort’, orakelde de Volkskrant. En ergens anders: ‘Van de Zandschulp is een groeibriljant’.
Nog afgezien van het feit dat de Veenendaler inmiddels al 27 is en de term ‘groeibriljant’ alleen daarom al behoorlijk misplaatst is, valt er verder ook nog best wat af te dingen op de hosannastemming. Dan heb ik het vooral over de instelling en beleving van enkele spelers die de kleuren van Nederland in Spanje mochten verdedigen tijdens het prestigieuze toernooi. Botic van de Zandschulp en Tallon Griekspoor gingen voor het evenement immers doodleuk op vakantie, de een naar Bali, de ander naar Bangkok.
Paul Haarhuis werd daar voorafgaand aan de trip naar Malaga door enkele journalisten wel naar gevraagd, al namen zij snel genoegen met het weinig tot niets zeggende antwoord van de Davis Cup-captain: ‘Ik heb liever jongens bij me die fris in het hoofd zijn dan dat ze naar het einde van het seizoen snakken’.
Maar wie snakt er in godsnaam naar het eind van het seizoen als je mag meedoen aan de Davis Cup Finals en een misschien wel eenmalige kans krijgt om die begeerde trofee boven je hoofd te houden? Temeer omdat een flink aantal toppers van andere landen uitblonk in afwezigheid. ‘Wij hebben meer kans de Davis Cup te winnen dan het Nederlands elftal het WK voetbal’, orakelde het Oranje-kamp in aanloop naar de eerste wedstrijd ook nog. Maar vergat te melden: ‘Als we er tenminste alles aan doen’.
Nu raakten Van de Zandschulp, Griekspoor en Matwé Middelkoop bijna twee weken geen racket aan, verstoorden het ritme van dagelijks trainen of wedstrijden spelen en gaven doodleuk de speelkalender de schuld. Ja, de planning van de Davis Cup is ongelukkig en kan beter anders. Maar wie zó’n uitgelezen kans krijgt, mag zich daar nooit achter verschuilen en kan met wat creativiteit en vóóral opoffering best een andere oplossing voor zijn vakantieprobleem vinden.
In tegenstelling tot Haarhuis benoemden insiders achter de schermen wél de gevolgen van de veertiendaagse inactiviteit van de twee Nederlandse enkelspelers. ‘Louis van Gaal had ze niet geselecteerd’, klonk het. ‘Botic was te dik en Tallon en Botic oogden allebei vermoeid en niet scherp. De uitschakeling was een logisch gevolg’.
Natuurlijk, van Australië verliezen, is geen schande en kan altijd gebeuren. Ook als de spelers in de aanloop niet op vakantie gaan. Maar topsport brengt met zich mee dat voorafgaand aan een wedstrijd de kans op verliezen wordt geminimaliseerd. En daar is doortrainen en focussen op het komende evenement onlosmakelijk mee verbonden.
Als de genoemde spelers – en vooral coaches en bond – dat gaan beseffen én ernaar gaan handelen, komen ze ooit misschien ‘op cruciale momenten niet meer tekort’ en kan de Volkskrant in de toekomst wellicht terecht schrijven: ‘Het Nederlandse mannentennis telt weer mee’.
Sterker, misschien hebben ze dan tezijnertijd inderdaad een grotere kans op het winnen van de Davis Cup dan de voetballers van Oranje op de wereldtitel. Maar voorlopig zit Louis met zijn jongens nog steeds in het toernooi…
