✍️ Herke van der Weij
DE KEEK OP DE WEEK … BY HERKE. 2020: DE DAMES
Het was op zijn zachtst gezegd nogal een chaos afgelopen jaar. Interessant om te zien dat iedereen weer anders met zo’n bijzondere situatie omgaat. Onverschrokken, angstig, voorbeeldig of voorbarig: alles is voorbij gekomen. Laten we eens terugkijken naar wat er allemaal gebeurde.
Bij het uitbreken van de pandemie zijn er spelers geweest die direct de stekker uit het seizoen hebben getrokken, zoals bijvoorbeeld Ash Barty. Met de wijzigingen in de ranking blijft ze gewoon tot weet ik veel wanneer nummer 1, dus waarom ook niet zou je zeggen. Een langere pauze kan je carrière best eens een stuk verlengen. Hardlopers zijn doodlopers moet je maar denken. Daar zal Andreescu geen last van hebben, want die heeft heleemáál geen tennisbaan gezien in 2020.
Sabalenka en Halep kozen een heel andere route: zij maakten gretig gebruik van de mogelijkheden en draaiden een zo volledig mogelijk schema. Niet onverdienstelijk met beide 3 titels op zak. En dan Osaka en Swiatek. Sleuren een Grand Slam titel binnen en kappen er daarna ook direct mee. Ik begrijp het wel, veel beter dan dat kan je seizoen toch niet meer worden dus dan maar stoppen op het hoogtepunt. Apart ook om te zien dat er zo’n tweedeling was tussen de US Open en Roland Garros. Het leken bijna wel twee hálve Grand Slams als je naar de deelnemerslijst kijkt.
Bij een andere dame is het écht harde werk al geweest in 2019, en daar plukte ze in 2020 heel mooi de vruchten van: Arantxa Rus! Met minder dan de helft van het aantal wedstrijden meer dan dubbel de poen is toch wel een hele mooie progressie. My god speelde ze in 2019 met die 10 ITF titels nou écht 97 partijen in totaal? Ik word er met terugwerkende kracht nog moe van… Maar eerlijk is eerlijk: vorig jaar vroeg ik me nog hardop af of dit een slimme route was. Om in de top 100 te komen was het reuze effectief, maar of het genoeg was om daar te blijven? Het antwoord is dus een hele dikke vette JA. De top 100 kwaliteit is er dus nog steeds en daar hebben ze een rotsvast vertrouwen in gehouden. En daarom een heel groot compliment naar Arantxa en haar team. Prachtig om komend jaar rond plek 70-80 te starten aan het seizoen en toe te werken naar een nieuwe career high!
Kortom: er zijn nogal wat verschillende routes geweest dit jaar. Carrières zijn on hold gezet, er is rust gepakt of juist niet, er is hersteld van lange blessures of eerder geopereerd, posities zijn verstevigd of juist sterk verbeterd en er is gebruik gemaakt van de gelegenheid om te shinen. Voorspellingen voor volgend jaar zijn dan ook niet te doen. Niet qua Covid, maar óók niet qua niveau. Er is geen zinnige voorspelling te maken, dus ik zet al mijn geld op chaos in Australië. Ook wel leuk toch?
Tot volgende keer!
Groet
Herke
