✍️ Ronald van der Horst
De KNLTB is een nieuwe campagne gestart om kinderen enthousiast voor het tennis te krijgen. Door krijtjes weg te geven hoopt de KNLTB jonge kinderen weer aan het tennissen tegen het muurtje te krijgen. Dat zal best wel lukken bij de oude basisschool van Kiki en Robin. Maar als ik naar de schoolpleinen kijk in mijn omgeving dan is dat vaak helemaal niet eens meer mogelijk. Er zijn bewegingstoestelbanen en/of bewegingstuinen. Veel ruimte om samen te bewegen in het speelkwartier. Hoe anders was dat vroeger. Er stond haast niets op het schoolplein. Misschien wat duikelrekken. Maar verder gingen de jongens voetballen. En de meisjes gingen elastieken of een tikspel doen.
Nieuwe scholen hebben klimwanden op de muur of het is groen aangekleed om het vriendelijker te maken. Dus ruimte om op een muurt te tennissen is er totaal niet. Daarbij komt dat als je wilde tennissen op de muur op het schoolplein of tegen de kerk -die was lekker hoog en kon je ook lekker lobben- dan moest je dat niet onder schooltijd of tijdens de kerkdienst doen. Daar kreeg je geheid problemen mee. Dus het tegen de muur tennissen is alleen mogelijk na schooltijd en in het weekend. Maar de meeste schoolterreinen zitten achter hekken en zijn ook verboden terrein. Dit om vandalisme tegen te gaan.
Dus een schoolactie om die kinderen aan het tennissen te krijgen is wel heel apart. Lekker een rare streep op je muur laten trekken. Ik zie weinig scholen die daaraan zullen meedoen. Want de scholen hebben hun eigen visie. Als voorbeeld wil ik de sportiefste school van Nederland aanhalen. Die school won vorig jaar deze prijs. Maar de school had geen behoefde aan mijn oude tennisballen om mee te spelen tijdens hun speelkwartier. Daar waren ballen taboe tijdens het speelkwartier. Maar bij andere scholen waren ze maar wat blij met mijn oude tennisballen. Dan konden de kinderen voetballen op het plein. Zo zie je maar dat de scholen autonoom zijn. Ik denk dat een school die dat leuk zou vinden beter een mooie strakke lijn zou kunnen schilderen op de muur. Dat nodigt uit! Daar geef je het signaal mee aan dat het mag van de school.
Het lijkt mij beter bij de tennisverenigingen actie te voeren om de muurtjes op hun park te verbeteren en er goed uit te laten zien. Ik zie bij de rondgang langs parken hele mooie muurtjes, maar ook muurtjes die als opslagruimte dienen. Zorg dat naast het muurtje er ook een officieel minibaantje is. Dat nodigt kinderen uit die meekomen met hun broertje of zusje om ook te gaan tennissen. Of zorg dat een vereniging die een baan over heeft, door het dalende ledenaantal, dat die baan ingericht wordt met een echt jeugdbaantje. Op een seniorenbaan kan je mooi 1 mini baantje en een driekwartbaantje neerleggen. Dat is meer uitdagend dan dat je mininetjes in de breedte moet neerzetten of dat je flapjes als driekwartbaseline hebt die schots en scheef liggen. De nieuwe gespannen driekwartlijn is al een grote vooruitgang. Maar alleen toepasbaar bij toernooitjes als ouders de lijnen aanspannen en neerleggen. Dat kunnen kinderen nog niet zelf doen.
Maar misschien moet je je wel helemaal niet richten op de kinderen die niet tennissen en strijden met andere sporten. Maar moet je je richten op vriendinnetjes en vriendjes, broertjes en zusjes van kinderen die al tennissen. Die komen op een tennispark en moeten worden uitgedaagd om te tennissen. Nog niet op een echte baan, want daar mogen ze niet op, maar op het minibaantje of op een mooi muurtje. Het zou mooi zijn als dat mede met een subsidie van de KNLTB kan worden gerealiseerd. Of subsidie voor bal- en slagvaardigheid lessen in een gymzaal. Het grote voordeel van een gymzaal is dat er veel muren zijn. De vereniging gaat dan naar de kinderen toe en je kan ook nog breed opleiden. Als dat onder leiding van een enthousiaste leraar kan, dan weet ik zeker dat kinderen het tennissen gaan proberen. Zo’n vereniging, die kind vriendelijk is, heeft een streepje voor. Daar zijn geen krijtjes voor nodig.
