✍🏼 Ronald van der Horst
De voorjaarcompetitie was qua weersomstandigheden heel erg verdeeld. Op de zaterdag was het meestal prachtig weer. Maar de zondagen moesten het ontgelden met heel veel regen. Hierdoor werden veel wedstrijden afgebroken en ontstonden er onoverzichtelijke standen. Alleen de groene rondjes gaven nog aan dat er bij de ploegen die onderaan stonden kanshebbers waren voor de titel.
Door de vele inhaaldagen ontstonden er voor veel spelers problemen omdat ze al andere invulling aan hun inhaaldagen hadden gegeven. Vervolgens ga je in de reglementen zoeken wat mogelijk is. En wat blijkt, bijna alles is mogelijk! Je mag onbeperkt spelers (wel binnen de 2.0 marge in de klasse volgorde KNLTB) halen van een andere speeldag. En het kan nog gekker: je mag op eenzelfde speeldag in meerdere teams spelen, mits deze op verschillende dagdelen beginnen. Nieuw is ook dat je in onderling overleg een wedstrijd mag verzetten.
Dit lijkt verdacht veel op de regels van het zomeravondvoetbal. Tussen de serieuze voetbalcompetitie wordt er in de zomer overal in het land een soort competitie gespeeld. Of er worden een paar losse wedstrijden georganiseerd. Met vrienden van verschillend niveau lekker voetballen tegen een soortgelijk team. Het gaat niet echt om de uitslag maar om het lekker kunnen voetballen.
En dat is nu ook het geval bij de voorjaarscompetitie. Het heeft niets meer te maken met een eerlijke competitie. Strijd tussen gelijkwaardigen. Waar andere sporters heel veel regels hebben voor invallende spelers is er bij tennis een vrijheid die de basisprincipes van een echte competitie onderuit haalt. Dan kun je die competitie niet meer serieus nemen. En dat doen de kranten dan ook niet meer. Ze publiceren niets meer over de voorjaarscompetitie. Tot een aantal jaar geleden was er elke week iets te vinden over de wedstrijden van de zondagcompetitie. In Leiden en Haarlem werden er in de goede tijd soms wel twee pagina’s gevuld met verslagen, uitslagen en standen.
Vroeger was je trouw aan je vereniging. Maar nu moet er individuele vrijheid zijn. Zo kan het gebeuren dat een speelster in de eerste klasse zondag gemengd gaat spelen en dan bij een andere vereniging op dezelfde dag in de tweede klasse gemengd de damesdubbel speelt.
Ook is er van het paradepaardje van de KNLTB, de Eredivisie Gemengd, niet veel meer over. Met een onmogelijk aantal van 7 teams zegt de stand helemaal niets meer. Verder spelen sommige verenigingen ook nog met spelers die gelijktijdig in de hoofdklasse spelen, eerste klasse gemengd of in de Eredivisie heren uitkomen. Een mooie mix om ook deze competitie niet serieus te nemen. Dat blijkt ook, want teletekst slaat de Eredivisie als enige landelijke sport over. Vroeger kon je daar op elke competitiedag de uitslagen vinden. Je was als thuis vereniging verplicht om na elke 2 partijen naar teletekst te bellen. In heel Nederland werden flyers en het programma verspreid over de verenigingen en spelers. Nu moet je een hele zoektocht op de website van de KNLTB houden om uiteindelijk bij de uitslagen te komen.
Bij de KNLTB werd vroeger de vereniging centraal gezet. Nu zetten ze zich volledig in op de speler en het eco-systeem. Zie het artikel van Erik Poel in het Centre Court magazine van juni te vinden op de KNLTB site. Je moet meegaan met de tijd volgens Erik.
Maar is dat zo? Gaat de Koninklijke Nederlandse Wielerbond (KNWU) de KNLTB volgen? Scholieren hebben tegenwoordig e-bikes. En ook ouderen kunnen door hun accu’s veel meer genieten van een veel grotere omgeving. Het trappen kost haast geen moeite meer. Gaan ze daarom, om ook uit andere leeftijdsgroepen nog inschrijfgeld bij wielerwedstrijden te kunnen halen, de e-bike toe laten tot de wielerwedstrijden? Het maakt dan niet uit hoe groot het vermogen van je accu is. Werd er bij een wielerwedstrijd vroeger een rijdster voor jaren geschorst omdat ze een mechanische ondersteuning had ingebouwd, nu zouden ze daar om lachen. Mathieu van der Poel vindt accu’s sowieso belachelijk en houdt vast aan zijn oude racefiets. Hij wordt voorbijgereden door de 14 jarige Erik Elektra en de 88-jarige techneut Willem Vermogen op hun fietsen met trapondersteuning. Ik weet wel zeker dat de KNWU niet zo gek zal zijn om dit toe te staan. Dat zou namelijk het einde van de wielersport zijn. Bij sport horen regels die er voor zorgen dat er een eerlijke competitie is. Het boekje ‘Mysterieuze krachten in de sport’ van Joris van der Berg schreef daar al in 1943 over. Sport is strijden tegen elkaar. Valt dat weg dan is het geen sport meer.
En eigenlijk is dat nu ook het geval bij de KNLTB. Een competitie moet eerlijk zijn. Daar heb je strakke en duidelijke regels voor nodig. Vroeger had je een echte competitieleider waar je op terug kon vallen. Die wist alle problematische losse situaties op te lossen. Die was ook op zondag beschikbaar. Nu kan het zijn dat voor hetzelfde probleem de betrokken verenigingen twee verschillende antwoorden krijgen van een medewerker op het Bondsbureau.
Vroeger leefde je een heel jaar naar de voorjaarscompetitie toe. Eigenlijk had je daar een voorbereiding van 28 weken voor om er klaar voor te zijn. Je trainde de winter door en speelde soms nog een winter team competitie om het geleerde toe te passen in een wat serieuzere wedstrijdvorm. Maar de voorjaarscompetitie was het uiteindelijke doel. Daar keek heel Nederland naar uit (zie ook de column van maart 2023 op TennisPassie).
Het is nu allemaal vluchtig. De voorjaarscompetitie stelt niets meer voor. Om zeep geholpen door Rupsje Nooitgenoeg die zoveel mogelijk inschrijfgeld wil binnenhalen en daarom ook de najaarscompetitie in het leven riep. Hierdoor werd de voorjaarscompetitie minder speciaal gemaakt. In de coronatijd was de najaarscompetitie een meevaller. Je kon nog een beetje serieus spelen. Maar nu, met een gewoon jaar, is het verworden tot één van de vele competities.
En wel typerend voor het gevoerde beleid zijn de finales van het nieuwe paradepaardje, de Eredivisie Heren competitie. Moest je tot vorig jaar altijd minimaal 3 wedstrijden hebben gespeeld in het team dat gaat strijden om de landstitel, dit jaar was het zo verruimd dat een speler zelfs na één keer spelen mee mocht doen. Hij had tenslotte ook nog in andere teams in de voorjaarscompetitie gespeeld. De oude regel zorgde ervoor dat er een eerlijke play-off was. Een speler mag pas meespelen in een beslissingswedstrijd of landskampioenschap indien hij driemaal voor de vereniging aan de competitie heeft deelgenomen.
Maar anno 2023 maakt de KNLTB dat geen zier meer uit. Het gaat om de individuele speler. En de speler had een dagje vrij. Zijn vrienden konden niet naar het strand, dus was hij beschikbaar. Dan moest hij ook kunnen spelen volgens de KNLTB. Jammer voor de spelers van de andere teams, de vrijwilligers die alles in het werk hebben gesteld om er een mooie ambiance van te maken en de toeschouwers die naar een niet eerlijke play-off hebben moeten kijken.
