✍🏻 Ronald van der Horst
De eerste competitie na corona zit er weer op. De weergoden waren ons goed gezind. Want spelers en toeschouwers konden in een heerlijk zonnetje weer volop genieten van de wedstrijden.
Voor sommige jonge spelers was dit de eerste keer dat ze een enkelspel speelden met een volledige 3e set. Als je een groene competitie speelt zijn er verkorte sets tot de 4. En als je daarna de overstap maakt naar de gele bal en voor het eerst Junior Tour toernooien speelt, dan speel je een supertiebreak in plaats van de derde set. Dat is voor jonge spelers een zorgelijke ontwikkeling. Hierdoor leren ze onvoldoende dat het uithoudingsvermogen ook een factor is die een wedstrijd kan doen kantelen en beslissen. Juist dat aspect maakt het tennissen zo mooi. Over een driesets overwinning op Roland Garros hoor je haast niemand. Maar juist het overleven van matchpoints en dan in 5 sets winnen (Carlos Alcaraz tegen zijn landgenoot Albert Ramos-Vinolas) is het gesprek van de dag.
Daarom is de competitie met een volledige derde set belangrijk voor jonge spelers om zich te ontwikkelen. Nu wordt onder het mom dat de dagen te lang duren veel verkort gespeeld. En dat is jammer, want er worden nu kampioenschappen behaald door supertiebreaks te winnen. En daar is niet altijd de beste, maar vaak de gelukkigste, de winnaar. Dat maakt de competitie minder consistent. In het gesprek met een hoofdredacteur van de krant werd mij dat ook duidelijk gemaakt. Een competitie van 7 keer wordt minder serieus genomen dan een volleybalcompetitie met 22 wedstrijden. Zijn mening was dat de spelers de toernooien van groter belang achten dan de competitie. In mijn omgeving zijn er nog een aantal verenigingen die tijdens de hele winter en tijdens de competitie teamtrainingen geven en spelers opleiden. Daar worden nog spelers opgeleid in het dubbelspel. Het zou dan ook mooi zijn als alle partijen met een 3e set worden besloten.
Kom bij mij niet aan met het feit dat de dag dan te lang duurt. Begin gewoon om 10 uur met alle wedstrijden op de zondag. Nu zijn er onzinnige aanvangstijden als 11.30 uur of 13 uur. Bij lagere teams zelfs op zondag om 16 uur. Dat spelers liever korter spelen begrijp ik wel. Ze spelen vaak dubbele competities, op zaterdag en op zondag. Vaak worden hogere spelers daar nog voor betaald. Dus is het logisch dat je de wedstrijden korter wilt houden. Maar als je er een serieuze en eerlijke competitie van wilt maken, dan moeten de teams veel minder met wisselende samenstellingen spelen. Het ene team treft een sterke tegenstander en de concurrent een week later een zwakke opponent. Spelers spelen eerst een aantal keer in de hoofdklasse en gaan daarna eredivisie spelen in dezelfde periode. Hierdoor krijgen de andere hoofdklasse teams zwakkere tegenstanders. Dat geeft een competitievervalsing. Een aantal jaren terug moest je je nog opgeven voor het spelen van twee competities. Dat hoeft nu niet meer. Het gevolg is dat er ook veel te sterke spelers op de zaterdag opeens invallen.
Al met al een groot gevaar voor een serieuze competitie. Blijkbaar gaat het meer om het aantal teams dat aan alle competitie meedoet en de gezelligheid, dan dat het echte competitie is met de terechte kampioenen en degradanten. Als je het leuk vindt om competitie te spelen moet het toch lukken om 7 weken te blokken in je agenda! We zullen met zijn allen moeten werken aan een competitie met meer aanzien. De grote hoeveelheid aan verschillende competities maakt het ook niet makkelijker. De sterkere spelers worden verdeeld over de verschillende competities, waardoor er grote verschillen ontstaan wat betreft niveau binnen bepaalde poules.
Ook de break midden in de competitie zorgt voor een minder sterk competitie gevoel. De taak is om goed na te denken over hoe we de competitie weer sterk kunnen maken. Met poules van 8. Dat begint met een Eredivisie, als uithangbord van de competitie, met 8 ploegen. Betere PR, intern en extern. En een begrijpelijke competitiestructuur met volledige wedstrijden. Zeker voor de betere jeugdspelers en de wedstrijdgerichte spelers.
met hartelijke groet, Ronald.
