COLUMN RONALD – SAMEN WERKEN OF SAMENWERKEN?

604

✍️ Ronald van der Horst

De digitale congresweek van de KNLTB was fantastisch. Door corona was er dit jaar geen Nationaal trainers- en bestuurderscongres, maar webinars gedurende een hele week. Voorgaande jaren ging ik naar beide congressen. Voor nieuwe inzichten en om collega’s weer te zien. Het had een hoog reünie gehalte en de inhoud viel vaak wat tegen. Maar dit jaar was dat juist heel anders. Het reünie gehalte was alleen via de chat zichtbaar en de Webinars waren met Nederlandse en internationale sprekers met een heel gevarieerd programma.

Je had keuzes te over. En de leraren kregen daar ook nog PO punten voor. Het was een hele week naar het scherm kijken, maar dat was zeker de moeite waard. Er waren veel sprekers die naast hun visie ook met verhelderende beelden kwamen om hun theorie te ondersteunen c.q. te verduidelijken. In de avonduren ging het congres meer over de samenwerking. Als speler met een coach of van bestuur met leden. Daar waren inspirerende sessies bij.

Mooie voorbeelden van samenwerken. Leden betrekken bij de club, bij het verbeteren van het park of bij de aanleg van padelbanen. Hoewel ik persoonlijk vind dat de KNLTB eigenlijk alleen voor tennis moet kiezen, omdat er nog zoveel meer moois van tennis is om te laten zien. Maar padel ook inspiratie. De rode draad wat ik haal uit de presentaties is, dat bij het aanleggen van padelbanen, het een proces is van het clubbestuur met haar leden. Het ontwikkelingsproces trekt ook veel betrokken jongere mensen aan. Er ontstaat een nieuwe dynamica binnen de vereniging waar heel veel energie door vrijkomt. Van het realiseren van de padelbanen tot publiciteit zoeken om het padel te promoten. Extra activiteiten organiseren. Bij TPC Daalmeer bijvoorbeeld met het organiseren van een internationaal toernooi met daarnaast clinics van buitenlandse topspelers etc. Veel mensen die hun schouders eronder zetten om meer padelleden te werven. Ik zag dezelfde spirit ook terug bij het realiseren van een ballonhal in Kerkrade. Dezelfde betrokkenheid van de leden.

Dat roept de vraag op of bij de tennisverenigingen zonder wezenlijke veranderingen dezelfde energie vrijkomt bij de leden. Als je als tennisvereniging net zo veel vrijwilligers kan genereren als bij het promoten van het padel dan zullen er ook meer mensen willen tennissen. Daar ben ik van overtuigd. De KNLTB doet heel erg zijn best om het padel te promoten. Dat is redelijk gelukt. Er zijn nu 200 locaties waar je padel kan spelen. Totaal zijn er nu 20.000 padel spelers, waarbij 75% een tennisachtergrond heeft en 25% nieuw zijn. Er komen ook nu meer commerciële partijen die grotere padelcentra met 6 of meer banen aanleggen. En daar schuilt ook een gevaar. Want dan gaan de spelers padel spelen in een niet tennisomgeving. En dan werkt het promoten van het padel als een soort boemerang. Dan gaat het samen werken van de KNLTB en de tennisverenigingen aan het ontwikkelen van padel uiteindelijk ten koste van het ledenaantal bij een tennisvereniging. Dan vertrekken de padelspelers met een tennisachtergrond ook naar de grotere padelcentra die los staan van de tennisvereniging.

Voor een interview kwam ik op een website terecht waar ik vond dat er heel mooi omschreven stond welke de verschillen zijn tussen samen werken of samenwerken. Hoewel het hier meer ging over leiderschap kan je dit ook vertalen naar de leidende rol van de KNLTB die de bond heeft. Antoine de Saint-Exupéry verwoordde het als volgt:

‘Als je een schip wilt bouwen, trommel dan geen mensen bij elkaar om voor hout te zorgen, orders te geven en het werk in te delen, maar roep in hen het verlangen wakker naar de uitgestrekte, eindeloze zee.’

En daar gaat het om bij leiderschap! Een goede leider, of je nu manager, directeur of aanvoerder van een team bent, inspireert. Je boort bij je mensen het verlangen, de wil, de ambitie aan om te presteren, om een doel te halen, om beter te worden. En de belangrijkste energiebron is plezier. Zolang je plezier hebt in wat je doet, kan je eindeloos doorgaan. Een goede leider faciliteert dat plezier. En dat is voor mij het verschil tussen samen werken en samenwerken. Bij samenwerken gaat het vooral ook om luisteren. Dan wil je de mening horen hoe de ander er over denkt. In de laatste KNLTB Ledenpanel vraag werd er naar mijn mening gevraagd over tennisfitness en bootcamps op verenigingen. Ik ben daar niet voor. Maar ik kon het formulier niet verzenden voordat ik aangegeven had wat de beste naam voor deze nieuwe vorm was. Dan zijn het niet open vragen, maar keuzes op dezelfde gegeven antwoorden.

Ook in de nieuwe voorbeeld statuten wordt de grip van de KNLTB op de verenigingen vergroot. Ze zijn gewijzigd om onder meer ook het padel eronder te kunnen laten vallen. Er mogen geen parkleden zijn en je mag niets doen wat de KNLTB schaadt. Alles ter beoordeling van de KNLTB. Alle statuten moeten vooraf ter goedkeuring aan de KNLTB worden gestuurd. Heel erg top-down, weinig bottum-up met luisteren naar het werkveld. Als ik nu naar de seminars kijk waar de visie van de KNLTB wordt uitgedragen dan mis daar ook ik het luisteren en kijken naar de verenigingen. ”Online afhangen is de toekomst, want de mensen hebben het te druk in hun agenda”. ”En we moeten meer ongebonden tennissers binnen de verenigingen trekken.” Dan ga je eigenlijk voorbij aan waar de tennisverenigingen voor staan. Dat is sporten in een sociale omgeving. In contact komen met andere mensen. Naar een tennispark gaan om andere mensen te ontmoeten bij het afhangbord of bij een tossavond. Dat is vrijwilligerstaken doen. Achter de bar staan of het park netjes en gezellig maken. Dan heb je niet veel aan leden die alleen voor hun 45 minuten komen tennissen met hun maatje en weer snel naar huis gaan. Je wilt juist leden hebben die hun steentje willen bijdragen aan het verenigingsleven. Kijk naar alles mooie voorbeelden tijdens het congres. Juist ook bij het padel! Dat was voor mij een echte eye opener.

Maar terugkijkend op de afgelopen congresweek dan heeft de KNLTB in ieder geval haar taak om te inspireren voorbeeldig en uitstekend uitgevoerd. Ik wil derhalve Ruben Neyens en alle medewerkers van de KNLTB feliciteren met, en bedanken voor, deze prachtige week!

Met hartelijke groet
Ronald