Blog | tennispassie.com

COLUMN RONALD VAN DER HORST – TOERNOOIEN

-

13 maart 2020

✍️ Ronald van der Horst

Al vele jaren steekt Ad Luttikhuis zijn nek uit om spelers wedstrijden te laten spelen. Dat doet hij o.a. door een Future toernooi in Oldenzaal te organiseren. Maar de afgelopen winter deed hij dat ook door in Eibergen 6 !!! NRT toernooien te organiseren. De achterliggende gedachte is dat spelers niet in de winter naar het buitenland hoeven te vliegen om dichtbij goede wedstrijden te spelen.

In 2003 was er het Henk Timmer Circuit. Uit overleg tussen de KNLTB en de privésector kwam naar voren dat er behoefte was aan een nationaal winterprogramma, daar er in Nederland voor beginnende professionals, categorie 1- en 2 spelers en Jong Oranje spelers nauwelijks speelmogelijkheden zijn. Helaas koos de KNLTB voor een andere invulling en verdween het circuit van de kalender.

Sommige spelers vonden Eibergen heel ver weg. Maar veel spelers gaan nu voor hun wedstrijden in een hotel in Turkije zitten om Futures te spelen. Het concept wat Ad hanteerde maakte het ook voor de spelers aantrekkelijker. Het eerste toernooi werd verder gespeeld in een volgend weekend. In dat volgende weekend werden ook de kwalificaties gespeeld van het volgende toernooi. Zodoende blijf er reuring en sta je niet alleen in de hal de laatste wedstrijden te spelen.

Ik wil andere tennisscholen en tennishallen oproepen om de volgende winters ook toernooien te gaan organiseren. Enerzijds om Ad wat te ontlasten en een betere spreiding in het land te krijgen en anderzijds om veel meer toernooien in de winter te organiseren. Vroeger waren er rond Kerst altijd NRT-toernooien in Alkmaar, Apeldoorn en Goes. De kalender is nu wel heel dun geworden. Juist waar jonge spelers zich dichtbij huis kunnen ontwikkelen en geld besparen om later, wanneer ze sterker fysiek en mentaal zijn de route van de Futures kunnen opgaan. Maar misschien wordt het wel in de zomer goed gemaakt. Ik het toernooischema bekeken van het komende zomerseizoen en een vergelijk gemaakt met de toernooien in 1993. Opvallend is het dat het aantal toernooien gelijk is gebleven 33. Maar het grote verschil zit in het aantal sterren.

Waren er vroeger veel sterke toernooien waar oud topspelers, die nog wat geld wilden verdienen, hun degens kruisten met jonge opkomende spelers. Dat is nu veel minder. Doordat het gemiddelde aantal sterren naar beneden is gegaan. Hierdoor zijn er te weinig goede toernooien waar jonge spelers zich kunnen meten. In het verleden bleef Kiki Bertens lang NRT toernooien spelen in ons land om later de internationale stap te maken.

Naast de sportieve kant is er ook een verarming van de toernooien. De spelers kunnen minder geld verdienen om later in hun sport te investeren. Met als schrijnend hoogtepunt het afschaffen van de Nationale buitenkampioenschappen. Die werd meestal gewonnen door jonge spelers aan het begin van hun carrière. Waarbij bij andere sporten, hoe beter de spelers worden zij ook meer gaan verdienen. Bij tennis is juist de vuistregel, hoe verder de speler wil komen, hoe meer hij de kosten zelf moet ophoesten.

Dit jaar is er een afsluitend finaledag van het circuit op zondag 15 maart in Enschede. In het thuishonk van Approach (op de nieuwe hardcourtbanen in de Wooldrikshal) worden de Masters via het Next Gen principe gespeeld. Er wordt van plaats 1 t/m plaats 8 uitgespeeld, met als hoofdprijs voor de nummer 1 bij zowel de heren als de dames een prijs van 900 euro. Door en met de samenwerking met de KNLTB krijgt Ad zijn verdiende mooie afsluiting. Hopelijk is dit de opmaat voor meer samenwerking in de toekomst. Hoe mooi zou dat zijn, als eerbetoon aan Henk Timmer, zijn naam weer kan worden gekoppeld aan het winter circuit. Met als stimulans om in de zomer weer meer hogere sterren aan de toernooien te koppelen. Daarbij kan het helpen als het lage inschrijfgeld, 8.00 euro, verhoogd wordt, de KNLTB de fee afschaft ook in de zomer en als er actieve organisatoren met hulp van trainers zijn om ook meer sponsors te binden aan mooie toernooien. Een andere mogelijkheid als bijkomende prijs voor het circuit zou kunnen zijn dat er wildcards voor in de zomer bij de Futures te verdienen zouden zijn.

Als we naar de deelname aan de toernooien kijken dan roept de KNLTB dat het afneemt. Maar daar levert de KNLTB zijn steentje aan bij. Een paar jaar terug kreeg iedere aanvoerder nog een competitie bulletin met de toernooikalender. Maar de toernooikalender werd met het competitie bulletin gelijktijdig afgeschaft. Het voordeel van het papieren bulletin was dat je goed overzicht had en al bladerend ook even bij een ander district kon kijken of er een leuk toernooi was. Als je dan digitaal gaat, dan zou het mooi zijn als je dan ook meer informatie zou kunnen vinden. Op welke baansoort wordt er gespeeld. En of je kan kamperen op het tennispark of in de nabije omgeving? Of dat je makkelijk naar een toernooisite kan gaan waar te zien is of er een verliezersronde is of side events zijn? Allemaal zaken die een stimulans kunnen zijn om in te schrijven. Dan hoeven er niet nog meer toernooien met andere formats te komen. Hoe meer versnippering hoe minder deelname aan de toernooien.

COLUMN HERKE VAN DER WEIJ – STOPPEN

Tennis Passie

-

8 maart 2020

0

✍️ Herke van der Weij

Stoppen is nog ingewikkelder dan je denkt

Een professionele tenniscarrière is eindig, dat is op zich logisch. Dus dat iedereen op een gegeven moment stopt met het spelen op de tour zal geen verrassing zijn. Wat me wel heeft verbaasd de afgelopen jaren is de vele manieren waarop speelsters dat hebben gedaan: er zijn opties genoeg!

De makkelijkste manier lijkt me gewoon om af te taaien zonder het iemand te vertellen. Uiteindelijk zal je heus wel een keer gemist worden (tenminste dat hoop je dan), en op het moment dat iemand je er naar vraagt kan je altijd nog zeggen “Oh ja, dat tennisgebeuren! Nou, nu je het zo zegt, daar ben ik eigenlijk 2 jaar geleden al mee gestopt”. Vaak zijn het slepende blessures die deze stille aftocht mogelijk maken (denk aan Seles en Makarova), maar ook een zwangerschap (Vesnina) of algehele malheur (Dokic) kunnen je geruisloos via de personeelsuitgang het toneel laten verlaten.

Je kunt ook even melden dat je er wel klaar mee bent, zoals Sharapova. Op zich een beetje abrupt, maar gezien de afgelopen anderhalf jaar zat dit er toch een beetje aan te komen. Eerlijk is eerlijk: ze was een groot vechter en toch heb ik niet het idee dat ik haar erg zal gaan missen.

Dan is het misschien leuker om een afscheidstourtje te doen. Dit kan kort (Wozniacki en Rybakina) of langer zoals Suarez Navarro. Als je de ranking hebt om bij ieder toernooi nog op eigen kracht binnen te komen klinkt dat wel aantrekkelijk. Gewoon een beetje relaxed de leuke toernooien nog één keer spelen. Helemaal vrijuit je wedstrijden afwerken, voor de verandering ’s avonds wél een fles wijn bij het eten of even lekker los op de players party van Wimbledon. Die champagnetoren moet je toch minstens één keer in je carrière hebben aangevallen toch? Ondertussen hark je nog lekker wat startgeld binnen en win je vast ook nog wel een paar rondjes. Ik zou ervoor tekenen!

Je kunt natuurlijk ook niét stoppen terwijl dat ondertussen misschien best wel een beetje een goed idee is. Dat gevoel bekruipt me sinds dit jaar bij Venus Williams en Sara Errani. Beide fantastische carrieres waarvan je je kunt afvragen of het niet beter is om er een punt achter te zetten. Het zou toch jammer zijn, zeker bij Venus, dat het een beetje sneu begint te worden. Aan de andere kant: bij deze dame zou het me niet verbazen dat ze out of de blue op Wibledon opeens weer ver komt, de Olympische Spelen de dubbel pakt met Serena en dan op de US Open zegt: dit was het.

Je kunt ook nog stoppen maar toch niet. Inderdaad: de comeback. Daar zijn legio voorbeelden van waarvan Clijsters logischerwijs het meest recente en ook interessante voorbeeld. Ik gun haar het beste en denk dat ze binnen 6 maanden weer top 30 staat, maar de weg die ze kiest is zeker niet de makkelijkste. Never take the easy road: het siert een groot kampioene, die niet bang is om ten overstaan van de hele wereld genadeloos op haar muil te gaan. Die “all-in” mentaliteit alleen al versterkt de gunfactor die ze toch al zoveel had. Let’s go Kim! Blij dat je gestopt bent maar toch niet.

COLUMN RONALD VAN DER HORST – NTC AMSTELVEEN

Tennis Passie

-

17 februari 2020

0

✍️ Ronald van der Horst

SPARRING PARTNER

Het is goed dat er een nieuw en prachtig Nationaal Tennis Centrum is. Ik kwam jarenlang in Almere voor jeugdwedstrijden zoals het jeugdcircuit of de Nationale jeugdkampioenschappen. Het had wel wat. Was altijd wel een beetje aquarium kijken. Je hoorde niet wat er binnen gebeurde en het was daardoor wat lastig te volgen. Maar met het mooie eerbetoon aan onze oude toppers was het wel het tenniscentrum voor de jeugd. Helaas was het niet rendabel meer en werd het er een springkussenbedrijf gevestigd. Dus hoogste tijd voor iets nieuws.

En het NTC heeft alles om een kloppend hart van het Nederlandse tennis te worden. Veel beter als de eerste geplande locatie in Buren. Buren was wel mooi centraal in Nederland maar in de middle of nowhere. Niet te komen zonder een auto. Dat is naar het NTC ook nog niet helemaal met het OV (groen) te doen. In 2020 wordt er een nieuwe metrolijn in gebruik genomen. De reistijd naar Station Zuid wordt dan 20 minuten en naar het Amsterdam CS 37 minuten. Daarbij opgeteld de treinreis wordt het toch wel een hele onderneming en is de auto vaak een makkelijkere optie. Maar er is wel een ruime parkeerplaats waar ook veel oplaadpunten zijn om je stekkerauto weer te voorzien van elektriciteit.

Waar vroeger Miquel Jansen nog in het Centrum van Almere zijn krachttraining moest doen, is nu alles dicht bij de baan. Mooie ruimte om fysiek te werken. Ook de banen zijn top om te trainen. Met één baan ingericht met PlaySight. Een systeem dat heel veel gegevens kan opleveren. Het is een systeem voor opnames over keuzes in de rally maar het kan ook aangeven hoe hard er werd geslagen en met hoeveel rotatie. Omdat alles direct te bekijken is op de baan, het middel om sprongen te maken.
Hier trainen dagelijks de spelers uit Jong Oranje en verschillende spelers die gekozen hebben voor dagelijkse training in het NTC. Door de coaches worden dat de eigen spelers genoemd. En er zijn ook nog spelers die een paar dagen in Amstelveen zijn. Die worden sparringpartners genoemd. Terwijl het begrip sparringpartners mooi in een artikel van Irene Wüst werd beschreven. Freddy Wennemars, de jongere broer van Erben, zat in dezelfde ploeg als Irene Wüst. Irene mocht toen wel aanhaken bij hem, maar hij wilde het liefste haar er afrijden want hij was met zijn eigen topsport carrière bezig. Nadat hij gestopt was met topschaatsen is hij nog een jaar sparring partner geweest voor Irene. Hij moest zorgen dat ze net even harder ging dan bij alleen vrouwen in de ploeg. Zijn rol was het beter maken van Irene.

Als ik nu kijk naar de sparring partners dan zijn het eigenlijk spelers die op hetzelfde niveau zitten als de spelers van Jong Oranje. Die ook bezig zijn de top te halen. Die eigenlijk voor vol aangezien moeten worden. Waar misschien wel meer energie moet worden ingestoken dan de fulltimers. Daar weet je veel meer van omdat je die elke dag ziet. Je moet nog meer maatwerk afleveren om vooruitgang te boeken. Betere afstemming met spelers en de andere trainer om het maximale uit de trainingen te halen. Daarom is de term sparring partner ook onjuist en zou je moeten praten over fulltimers en parttimers. De basisgedachte moet zijn dat de KNLTB iedere tennisser ondersteunt waar die ook traint om zo hoog mogelijk te komen op de wereldranglijst. Dan moet het niet uitmaken waar een speler traint. Ik pleit dan ook meer voor een persoonlijk budget voor een speler van een bepaald niveau. Ik begrijp wel dat als er een NTC is en er zijn meerdere coachen aangesteld dat de pijp ook moet roken en dat daar misschien meer geld naar toegaat. Maar misschien moeten er wel minder coaches aangesteld worden om ruimte te scheppen om spelers zo optimaal te laten begeleiden door eigen coaches. Waarom zou Ryan Nijboer wel ondersteunt worden en Daniel de Jonge die bij Kim Clijsters traint niet. Daniel is even oud als Ryan en wint bij de NK van Ryan met 7-5,6-4. En de ondersteuning hoeft echt niet alleen in de financiële kant te zitten. Het kan ook dat een speler van de bond aansluit bij Daniel en een coach van Kim Clijsters en dat de kosten worden gedeeld.

Belangrijk is dat de KNLTB niet denkt in ons en zij, maar in samen. Dat geldt ook voor de opleiding van spelers bij de gecertificeerde tennisscholen. Ook dat creëert een ons en zij die het niet kunnen. Maar als ik naar de loopbaan van Kiki, Wesley en Demi kijk dan zijn die vooral beter geworden door zij. Koppel de financiële ondersteuning los van de gecertificeerde tennisscholen en zorg voor een wij gevoel.

Met hartelijke groet
Ronald

TRAIN JEZELF POSITIEF IN 2020 💪

Tennis Passie

-

20 januari 2020

0

✍️ Sophie Asberg

Train jezelf positief in 2020

Misschien kwam het doordat ik als opfrissertje het boekje Emotionele Stabiliteit van Yoran Verschoor en Honzik Pavel had gelezen waardoor het me weer eens opviel dat men op het sportveld, en daarbuiten trouwens óók, heel makkelijk negatief denkt en het positieve maar nauwelijks kan zien of benoemen. En als we dan bij de sport blijven: daar word je mentaal geen sterkere speler van.

Ik zal vertellen wat er gebeurde. Eind vorig jaar keek ik op mijn tennisclub naar een damesdubbel in de najaarscompetitie, ongeveer niveau vijf. Ik zag een spelletje waarbij angst en voorzichtigheid overheersten; statisch, hoge ballen en lange rally’s. Maar er werd ook flink geknokt. Mijn clubgenotes hadden de eerste set op het nippertje verloren en stonden met 4-5 achter in de tweede set. Een spannende stand dus! Maar wat gebeurde? Door iets meer druk te zetten en een paar goed getimede ingrepen aan het net, sleepten zij toch knap de tweede set binnen. Om ze aan te moedigen liep ik tijdens de kantwissel naar ze toe. Ik zei dat ik drie sterke laatste games had gezien. Dit was het eerste wat clubgenote A tegen mij zei: “Tjeezus, wat is dit een eikeldubbel zeg!” En toen zij even water ging halen vervolgde haar partner op een boze toon: “Echt hoor, als we de derde set níet pakken…?! We mogen dit niet verliezen!”

Dit is dus wat ik bedoel: negatieve reacties vanuit het onderliggende gevoel dat het moeizaam ging, en totáál niet (positief) reflecterend. Zij hadden net zo goed kunnen zeggen, het lag zelfs meer voor de hand: “Goed van ons dat wij na die achterstand deze set tóch nog hebben gepakt! Ik denk dat dat kwam doordat we in de laatste drie games net wat meer druk zetten en op de juiste momenten ingrepen aan het net. Daar moeten we straks sowieso mee doorgaan. Zouden we nog iets anders of beter kunnen doen?”. Maar nee, de criticus stond bij beide dames dus vooraan in de rij, waardoor zij zich onbewust onder druk zetten op weg naar de derde set. Bovendien met een zwaar gevoel.

Waarom kijken wij vaak toch zo weinig positief naar onszelf en onze prestaties? In ieder geval krijgen we het volgens mij van thuis uit onvoldoende mee. Kijk maar eens naar de kinderen in de tennisles. Zij kunnen moeiteloos opsommen wat niet goed ging en als je vraagt wat wèl, dan krijg je nauwelijks een antwoord. Ook denken wij vaak alleen in termen van winnen en verliezen in plaats van taakgericht, met de focus op verbetering.

Positief denken gaat bij velen dus niet vanzelf, maar gelukkig kun je het trainen. Zo leren goede sportdocenten bijvoorbeeld hun kinderen in de les te benoemen waar ze goed in zijn en dit ook hardop uit te spreken, waardoor een basis wordt gelegd om later te kunnen uitgroeien tot mentaal sterke spelers. Als volwassen speler kunnen we dit ook. Tenminste, als je het de moeite waard vindt om op mentaal vlak positiever te worden.

Daarom ter afsluiting een tip voor 2020: noteer na elke training of wedstrijd tenminste drie zaken die goed gingen en laat wat minder ging nu eens buiten beschouwing. Ik ben benieuwd wat dit teweeg brengt. Ik verwacht een mentaal sterk(er) jaar. Veel succes en plezier!

groetjes
Sophie

COLUMN RONALD VAN DER HORST – BELEEF HET BESTE

Tennis Passie

-

13 januari 2020

0

✍️ Ronald van der Horst

”Beleef het beste” is één van de slogans van de KNLTB. Ik heb het wat minder op slogans, ook die uit het verleden. Bij een open dag was dat eens: ”Zonder jou is er geen bal aan”. Hoezo? Ook al komt er geen nieuw lid bij, ik vermaak mij best op de baan! Ik bedoel maar.

”Beleef het beste” was niet echt het geval bij de NK Tennis in Alphen aan den Rijn.
Bij de heren waren van de 12 hoogst gerankte spelers met o.a. Robin Haase, Tallon Griekspoor, de titelverdediger Scott Griekspoor, Thiemo den Bakker, Igor Sijsling, finalist 2018 Jelle Sels en Gijs Brouwer er niet. Wel de nummers 3 en 4 Botic van de Zandschulp en Tim van Rijthoven die dan ook de finale speelden. Met de 22 jarige Tim die er met de titel vandoor ging. Bij de dames ontbraken onder andere Kiki Bertens, Arantxa Rus, Indy de Vroome, Cindy Burger en meldden Richel Hogenkamp en Lesley Pattinama-Kerkhove zich vlak voor het toernooi af. Zodoende won de 27 jarige Quirine Lemoine als 9e hoogste speelster op de WTA lijst.

Het was van een lager niveau als de Nationale buiten van een paar jaar geleden. Ik ben een groot voorstander van de Nationale buiten en hoop dan ook vurig dat deze weer terug komt en in ere wordt hersteld. Rolf Thung vond toen dat alleen de sterkste spelers de Nationale titel verdienden. Buiten deden toen de beste spelers niet mee. Maar het waren altijd wel de jonge talentvolle spelers die wat vroeger in hun loopbaan de titel pakten. We hebben toen met een groep die bestond uit titelhouders, organisatoren uit het verleden en trainers Rolf Thung en Martin Koek op andere gedachten proberen te brengen. Maar dat was niet gelukt. Na bijna een uur argumenten aangedragen te hebben, vroeg hij aan ons of we nog argumenten hadden want hij had nog niets gehoord.
Zo werd, mede door de mindere financiële middelen, de Nationale via een tussenjaar met een Masters van het NRT Zomerseizoen in Raalte afgeschaft. Na de dure jaren in Rotterdam waar de Masters omgedoopt werd tot de Nationale kampioenschappen werd deze verplaatst naar Alphen aan den Rijn. Niets dan goeds over alle inzet om het toernooi te doen slagen, maar waar vroeger in Rotterdam nog de finales live werden uitgezonden door de NOS is dat niet meer mogelijk in Alphen. De ruimte achter de baan is daar ongeschikt voor. Wat wel nieuw was dat de wedstrijden op het centre court live te volgen waren. Dat was een mooie stap vooruit. De bezoekers van de livestream lagen tussen 2000 en 4300 (vrij, za, zo) per dag. Alleen levert dat geen meer publiek op. Zodoende was het een dusdanig schraal toernooi dat een moment van bezinning gewenst is. Maak van de strijd in Alphen weer gewoon de Masters. En organiseer de Nationale weer gewoon buiten op het gravel. Nu met het nieuwe NTC in Amstelveen moet het toch mogelijk zijn om weer een vaste plek voor een Nationale buiten te creëren. Vroeger was het vast op de METS. Daar keek je als tennisliefhebber naar uit. Plaats en tijd stonden vast. Neem voor lief dat je absolute toppers er mogelijk niet bij zijn omdat ze in voorbereiding voor de US Open zijn.

Maar er zijn veel argumenten om het in Amstelveen buiten te organiseren: Weer ouderwets op gravel. De meest geliefde ondergrond omdat er meer gevarieerd op gespeeld kan worden. Door de twaalf gravelbanen is er weer ruimte om in het hoofdtoernooi bij de heren best of five sets te spelen, gemengddubbels toe te voegen aan de onderdelen en meer ruimte voor het publiek om te kijken. Met nog een binnen accommodatie waar je van alles mee kunt voor side events.

Ik ben er een voorstander van om voor drie gewonnen sets te spelen. Voor jonge spelers een kans om te ervaren wat het is om later bij een Grand Slam goed voor de dag te komen. Als dat uiteindelijk het doel is, dan is het goed dat in één evenement in Nederland dat ook het geval is. De KNLTB promoot het behoud van gravelbanen. Hoe mooi is dan het signaal dat de Nationale ook op gravel gespeeld wordt i.p.v. op hardcourt.
Doordat er veel meer buitenbanen zijn en er voldoende ruimte is kan er ook weer om een Nationale titel in het gemengddubbel gespeeld worden. Deze was dit jaar uit het programma gehaald. Terwijl het unieke van het Nederlandse tennis het gemengddubbel is. Daar moet je tactisch goed spelen en goed samenwerken om als mixeddubbel goed te presteren. Ook voor jonge spelers de spelsoort om goed te leren dubbelen en goed te singlen.

Voor spelers is er niets leuker om te spelen voor veel publiek. En dat is in de week voor Kerst als je ook nog de hele week moet werken veel minder aantrekkelijk dan in augustus in de vakantie. Ook jonge tennissers kunnen dan makkelijk de hele week komen kijken. Als je dan ook in het finaleweekend veel jeugd side events op de binnenbanen organiseert, dan wordt het een echt tennisfeest. Dan maak je ook weer kans dat de NOS terugkomt. Zeker als je ze een mooie tv toren zou aanbieden.

COLUMN RONALD VAN DER HORST – PR VAN HET NEDERLANDSE TENNIS

Tennis Passie

-

14 december 2019

0

✍️ Ronald van der Horst

Public Relations van het Nederlandse tennis

De KNLTB stemde in met het nieuwe format van de Davis Cup. Het kost de KNLTB in de huidige opzet minder geld en de spelers konden de behoorlijke prijzenpot onderling verdelen. En was het een succes? Als we kijken naar de sportieve kant van het Nederlandse Davis-Cup team dan is het behoorlijk goed gegaan. Robin Haase won knap tweemaal en ook Tallon Griekspoor speelde een goede wedstrijd tegen Andy Murray. Het scheelde maar niets of er was van Groot-Brittannië gewonnen. Helaas konden Jean-Julian Rojer en Wesley Koolhof er net niet de winst uitslepen.

Als we dan naar de uitstraling van deze eerste editie van de nieuwe Davis-Cup kijken op de schrijvende pers en op de tv dan kun je jezelf afvragen of dit het vóór stemmen waard is geweest. Er was weinig Nederlands publiek in Madrid. De kranten hadden/besteedden minimaal aandacht voor het Nederlandse Davis-Cup team. Na de uitschakeling was er verder helemaal geen aandacht meer voor het vervolg van het toernooi. Alleen na de finale was er sporadisch in de kranten een klein stukje te lezen dat Spanje de finale had gewonnen.

Ook is het goed om eens naar de kijkcijfers van de wedstrijden van het Nederlandse Davis- Cup team te bekijken. De wedstrijden werden niet door de NOS uitgezonden. Hierdoor is het Davis-Cup tennis niet zoals vroeger meer door iedereen te zien. De kijkcijfers gaven aan dat er bij de wedstijd op dinsdag tegen Kazachstan 15.000-19.000 mensen hebben gekeken naar de wedstrijd. Bij de wedstrijd tegen Groot-Brittannië lag het een stuk hoger, namelijk 22.000 tot 37.000. Via tennis.nl/YouTube keken er op dinsdag nog 2.500 en op woensdag 6.000 mensen extra naar de wedstrijden.

Als ik dat nu afzet tegen de wedstrijd op dezelfde dinsdagavond van het Nederlandse voetbalelftal tegen Estland, met 2.244.000 kijkers, dan steken de aantallen wel heel erg schril af. Ook als we naar NOS Sport op een zondagmiddag kijken met WB schaatsen en WB veldrijden met 683.000 kijkers, dan kan de conclusie zijn dat we afgegleden zijn naar een derderangs sport.

De afsluiting van het Davis-Cup toernooi was met op vrijdag 9.000-11.000 kijkers, zaterdag met 3.000 en zondag met 2.000 kijkers verwaarloosbaar. En ook al zaten wij niet meer in het toernooi het was fantastisch tennis wat er te zien was. Ik kon, nadat ik laat was thuisgekomen, nog genieten van een hele mooie dubbel. Ook in de halve finale waren prachtige partijen te zien met een schitterde dubbel tussen Spanje en de Engelsen.

In België, waar Tennis Vlaanderen de slogan heeft ”Tennis is de mooiste sport van de wereld”, werd de finale wel live uitgezonden. Daar kunnen wij in Nederland nog wat van leren! We zullen het tennis in het algemeen, en de uitstekende en opvallende prestaties van Nederlandse spelers in het bijzonder, veel meer moeten uitdragen. Wij moeten in Nederland opboksen tegen het voetbal met het live uitzenden van buitenlandse voetbalwedstrijden, avonden darts bij RTL, veldrijden en wielrennen op de weg en natuurlijk het schaatsen. Hopelijk kunnen wij in de toekomst bij de publieke zenders de Davis Cup wedstrijden weer zien. Dan kunnen meer mensen genieten van prachtige en spannende tenniswedstrijden.

Maar we kunnen er zelf het komende jaar wel alles aan doen om het zelf beter te doen. Zelf artikelen aanleveren, verslaggevers tippen over bijzonderheden bij het tennis, zorgen voor publiciteit voor een evenement of toernooi. Nu zie je vaak achteraf over een toernooi een verslag. Maar daar heb je niets meer aan voor meer publiek bij een toernooi. Misschien moeten we ook verslaggevers zelf gaan opleiden om meer te schrijven. Want ik denk dat de krant ook nog steeds een belangrijk medium is om mensen te enthousiasmeren voor tennis of om toernooien te bezoeken in de omgeving. Het volledig overgaan op de digitale berichtgeving is echt een misvatting. Ik geloof in én publicaties in kranten en bladen én de digitale kant van de publiciteit.

In het verbeteren van het promoten van het Nederlandse tennis en het tennis in het algemeen kan ook de KNLTB zijn steentje in bijdragen. Als ik nu naar de homepage van de KNLTB ga dan zie ik in de week van de WTA finals niets op de homepage. Op de homepage zie ik berichten op padelbanen, dat de speelsterke binnenkort bekend wordt en dat de leeftijden van jeugd bij de competitie in 2020 veranderen. Dat terwijl Demi Schuurs zich met Anna-Lena Groenefeld door de poule bij de sterkste koppels van de wereld vecht, om uiteindelijk te stranden in de halve finale. Demi eindigt het jaar op plaats 14 van de wereld in de dubbel! Dat is top. Dat moet je uitdragen. Niet achter een knopje, Tennis.nl, maar pontificaal op de homepage.

Datzelfde geldt voor de prestaties bij het WK rolstoeltennis met titels voor Diede de Groot in het enkelspel en in de dubbel met Aniek van Koot en het zilver van Niels Vink in het enkelspel en het goud in de dubbel. Laat het zien aan iedereen die op de KNLTB website klikt. Ook de prestaties van Wesley Koolhof met een eindjaarsranking van 14 ATP dubbel is bijzonder genoeg om het naar heel Nederland uit te dragen. Juist de dubbel is altijd leuk om te zien. Er gebeurd altijd wat en is spectaculair. Ik vond het bij het organiseren van de Futures altijd de afsluiter van het toernooi. Maar als ik aan mijn wedstrijdspelers vraag wie Wesley kent, dan kom ik nog niet eens aan 50 %. En als ik vraag of ze Sander Arends en David Pel kennen dan moet bijna iedereen een nee verkopen. En als ik dan vertel dat Sander 68 ATP dubbel staat en David 95 ATP dubbel dan zijn ze verrast dat ze dat niet wisten. Daar ligt een schone taak voor de KNLTB. Met een website met meer overzicht en minder verstopt achter allerlei verschillende knopjes en met een homepage waar we kunnen worden geïnspireerd door bijzondere prestaties in het enkelspel, dubbelspel en bij het rolstoeltennis. Eigenlijk alles waar we trots op mogen zijn!

Ik ben niet zo van de slogan van de KNLTB ”Nederland tennisland, iedereen doet mee”, omdat ik het niet reëel vind. Maar laten we met z’n allen proberen in 2020 dat Nederland een beetje meer tennisland wordt door prestaties en rankings waar we best trots op mogen zijn en dat publicitair en qua PR dan ook beter uit te dragen.

Met hartelijke groet,
Ronald

DE KEEK OP HET JAAR … DE NEDERLANDSE HEREN

Tennis Passie

-

8 december 2019

0

DE KEEK OP HET JAAR … DE NEDERLANDSE HEREN

✍️ Herke van der Weij

DE KEEK OP HET JAAR. TERUGBLIK 2019: DE NEDERLANDSE HEREN

Het jaar is voorbij, de poen en de punten zijn verdeeld en uiteraard zijn ook de heren een beetje aan het relaxen. Of zijn ze daar ondertussen alweer klaar mee en zijn ze al lang en breed aan het trainen geslagen. Een goede voorbereiding en een sterke start van 2020 is natuurlijk altijd lekker en een aantal moeten nog in actie komen op het NK Tennis in Alphen a/d Rijn van 14 t/m 22 december aanstaande.

De topper.

Onze topper van de afgelopen 10 jaar is dit jaar ook een tobber. Robin kende een lastig jaar en gleed langzaam maar zeker af van plek 50 naar 163. Hij moet dus opnieuw beginnen in 2020, maar zeg nou zelf: als je 10 jaar in de top 80 staat dan is er geen reden om aan een comeback te twijfelen!

De tobbers.

Jelle Sels (ATP377) en Gijs Brouwer (ATP452) zijn dit jaar een beetje blijven hangen. Niet alleen in ranking, maar ook in ontwikkeling zo lijkt het. Ze zijn nu 24 en 23 jaar, en het zou toch mooi zijn als ze komend jaar de stap kunnen maken naar grand slam quallies. Inderdaad: daar moeten ze nog 160 tot 240 plaatsen voor stijgen dus dat is niet zomaar gedaan. Maar wat zou anders het doel kunnen zijn?

De achtervolgers.

Tallon (ATP180), Botic (ATP199) en Tim (ATP293) hebben die barrière genomen óf zitten er nu dicht tegenaan. Deze boys zijn allemaal jong (22, 23 en 24) en hebben allemaal een prachtige stijging op de ranking laten zien in 2019. En dat niet alleen: ze eindigen alle drie op of rond hun carreer high ranking, dus er is voldoende om verder op te bouwen in 2020. Deze mannen gaan samen met Robin op de komende grand slams strijden om een ticket in het hoofdtoernooi en wat zou het mooi zijn als het één (of meerdere) spelers zou lukken om in 2021 rechtstreeks te worden toegelaten!

The ones to watch.

Jesper de Jong (ATP429), Ryan Nijboer (ATP607) en let op…Thiemo (ATP512). De eerste twee zijn jong, hebben dit jaar vanaf plekje “geen ranking” de ranglijsten bestormd en kunnen daar volgend jaar alleen maar mooie dingen aan toevoegen. En Thiemo (ja jullie verklaren me vast voor gek) kan nog wel eens voor een verrassing zorgen. Hij heeft het talent, is bijna weer fit en als het hoofd dan ook nog goed staat voor de laatste jaren van zijn loopbaan…..het zou me werkelijk niet verbazen!

Eervolle vermelding(en).

Allereerst Scott Griekspoor: hij zwaaide kortgeleden af op internationaal niveau. Al uitgebreid besproken maar ook ik zeg nogmaals: dank voor alle mooie momenten Scott. Het ga je goed, we zien je vast nog eens ergens op de baan, op het bankje bij Tallon en anders gewoon met een biertje aan de bar!

De dubbelspelers natuurlijk! Met Wesley (ATP14), Jules (ATP 20), Robin (ATP 33), Matwe (ATP 54), Sander (ATP 68) en David (ATP 95) hebben we een hele roedel in de top 100. Allemaal kanshebbers op grote toernooien, grand slams en de Olympische Spelen, een mooi Nederlandse combinatie in de vorm van Sander en David is ook prachtig om te zien en voldoende keuze voor de Davis Cup. Hulde!

Tot volgende keer, nog even volhouden in komkommertijd!

Groet Herke

DE KEEK OP HET JAAR … DOOR HERKE

Tennis Passie

-

24 november 2019

0

De eerste in de rij der terugblikken op TennisPassie komt van de pen van Herke van der Weij.

✍️ Herke van der Weij

TERUGBLIK 2019: DE DAMES

Het jaar is voorbij, de poen en de punten zijn verdeeld en de meeste dames liggen ondertussen wel ergens op een tropisch strandje in een niemendalletje een beetje bij te komen van zo’n lang jaar. Tuurlijk, uitzonderingen daargelaten. Er zijn ook dames met pensioen gegaan (Cibulkova), die de Kilimanjaro beklimmen (Muguruza) of een trouwjurk aan het passen zijn (onze eigen Kiki). Tijd dus om de balans op te maken, want 2019: hoe ging dat nou eigenlijk helemaal?

De topper.

Misschien leek 2019 niet altijd even spectaculair, maar over de gehele linie was het gewoon een topjaar. Titels, finales, Elite Trophy en WTA Finals…het is me nogal een lijst! ik bedoel, als je een paar miljoen binnenharkt, onderweg met een 4e plek de hoogste ranking ooit door een Nederlandse dame even aantikt en voor het 2e jaar op rij in de top-10 eindigt dan kunnen we daar natuurlijk alleen maar héél respect voor hebben. Voor Kiki, maar ook voor Raemon, Elise en Remko. Dus een heel groot applaus voor het hele team. Een staande ovatie voor Kiki, een afscheidsapplaus voor Raemon, een aanmoedigings- en veel succes applaus voor Elise een veel geluk met elkaar applaus voor Remko!

De tobbers.

Quirine en Cindy: gauw vergeten dat hele 2019, en met een frisse start aan de bak in 2020. Gelukkig weten jullie beide dat jullie plafond veel hoger ligt, dus eigenlijk zijn de mogelijkheden oneindig volgend jaar. Blijf fit, hou plezier in het hele circus en heb een klein beetje geluk. Veel succes!

De achtervolgers.

Aran is met haar “La Décima” al voorbij gekomen. Fantastische prestaties die haar ook weer een stevige flirt met de top-100 opleveren. Ik ben heel benieuwd welk vervolg dit in 2020 krijgt. Dezelfde strategie maar dan op 60K toernooien of nu door naar de WTA’s en volle bak die top 100 in?

Bieb, Les en Richel maken het kwartet in de top 200 compleet. Allemaal op ranking een constant jaar gehad, de één met meer uitschieters dan de ander. Les heeft drie 25K’s op haar naam geschreven, Bieb kwam héél dicht bij haar career high ranking in de buurt en ook Richel eindigde weer netjes in de top 200. My guess? In ieder geval één van deze dames staat aan het eind van 2020 in de top 100.

The ones to watch.

Met Arianne Hartono (23), Suzan Lamens (20), Eva Vedder (20) en Noa Liauw Fong (19) hebben we 4 meiden tussen plek 400 en 600. Een mooie basis om volgend jaar op verder de bouwen. Of jaren, want deze garde is jong genoeg om nog jaren plezier van te hebben. Laten we hopen dat ze dat plezier zelf ook blijven houden en wie weet kunnen een paar van deze meiden aan het eind van 2020 een ticket boeken naar Australië. Dat zou toch een mooie ontwikkeling zijn, of niet?

Eervolle vermelding.

Die gaat natuurlijk naar Indy de Vroome. Heeft ruim anderhalf jaar in de lappenmand gezeten met de ziekte van Lyme en dat lijkt me echt een kwelling. Ze is daarvan hersteld en heeft gelukkig haar rackets weer opgepakt. En zonder er al teveel woorden aan vuil te maken: het blijkt dus een stuk beter te werken als je 18 aces slaat in een partij ipv 18 dubbele fouten. Die service is aardig opgedroogd! Dit alles heeft geresulteerd in een eindejaar ranking van 249. Superknap! En aangezien Indy nog voor 4 toernooien staat ingeschreven is het doel voor 2020 wel helder lijkt me zo …Melbourne here she comes!

Tot volgende keer, dan kijken we naar de heren!

Groet Herke

COLUMN RONALD VAN DER HORST – KNLTB JEUGDCOMPETITIE

Tennis Passie

-

6 november 2019

0

✍️ Ronald van der Horst

De KNLTB heeft haar nieuwe competitie- en toernooi indeling voor de jeugd in 2020 bekend gemaakt. Met duidelijke leeftijdsindelingen hoopt de KNLTB het voor iedereen overzichtelijker te maken. Want dat was voor ouders vaak een zoektocht op de KNLTB website, die meer lijkt op een vorm van een game dan een helder informatie website. In de zoektocht heb je dan een level gehaald als je weer wat informatie hebt gekregen en je verder moet zoeken naar meer informatie.

De KNLTB zet nog meer in op de Tenniskidsleeftijden. Pas bij Junioren wordt er gespeeld met de gele bal. Dat wordt volgend jaar de nieuwe Junioren competitie 11 t/m 14 jaar. Nog meer druk op de zondag waar het baanaanbod voor prestatieve teams als zo groot is.

De KNLTB blijft maar hameren op meer kinderen lid worden en meer kinderen competitie spelen. Daar moet alles voor wijken. Dat laten ze ten kostte gaan van de ontwikkeling van spelers. Waar vroeger de betere prestatieve jeugd meerdere klasse op de zondag doorliepen met 8 partijen, is dat nu nog alleen voorbehouden voor de hoofdklasse. Juist het spelen van alle spelsoorten is een must voor het ontwikkelen van allround spelers. Maar als je dan geen HD en MD meer kan spelen is dat een verlies.

Beter zou het zijn om de druk van de zondag af te halen. Laat de rode en oranje kinderen op woensdagmiddag spelen en de groene jeugd op de zaterdagochtend. Dan blijft er meer ruimte over voor betere talentvolle jeugd om op de zondag alle spelsoorten te spelen. Daarnaast geeft dat nog minder druk ook op de landelijke zondag gemengde competitie.

De KNLTB is veel te bang voor de andere sporten. Dat door gelijk met voetbal en hockey competitie te spelen dat er dan minder jeugdleden komen. Maar ik denk, dat door de mogelijk mindere aantallen, dat het uiteindelijk betere tennissers gaat opleveren. Door meer ruimte is er ook de mogelijkheid om weer langere wedstrijden te spelen en bij de competities alle mogelijke partijen.

Verder kan er dan een betere begeleiding gegeven worden. Moet nu iedereen op de zondag spelen, dan is er ook de mogelijkheid om spelers bij elkaar te coachen op andere dagen. De zondag jeugd kan dan op de zaterdag de groene competitie coachen. En bij de oranje en rode competitie kunnen dan de groene kinderen helpen bij de telling. Zo ontstaat er veel meer kruisbestuiving.

Als je de Nationale t/m 12 jaar als eerst ijkmoment ziet, dan moet je eigenlijk op je 10e jaar beginnen met het spelen van wedstrijden t/m 12 jaar. Bij de nationale t/m 12 jaar wordt gespeeld met de gele bal. Dus moet je bij talentvollere kinderen al met de gele bal trainen op 9 en 10 jarige leeftijd. Niets anders dan dat het vroeger ging. Toen waren er al toernooien t/m 8 jaar met een gele bal. De hele huidige Nederlandse top is opgegroeid met de gele bal vanaf 8 jaar! Het te lang vasthouden aan het spelen met gekleurde ballen is meer voor de breedte dan voor de kwaliteit op langere termijn.

Ook bij de jeugdtoernooien wordt niet meer gekozen voor het ontwikkelen van betere toekomstige spelers. Er wordt rekening gehouden met gezinnen waar de liefde voor tennis minder hoog is. Want als ouder is niets leuker als je naar je kind kan kijken die plezier heeft in wedstrijden spelen. Een kind met passie voor tennis wil niets liever dan in hun vakantie wedstrijden tennissen. Maar dat kan niet omdat de KNLTB dat niet goed vind voor het gezinsleven.

Ook om de partijen steeds korter te maken -door maar sets tot de 4 en deuce winnend punt te spelen- gaat niet werken om betere spelers op te leiden. Hoe langer de partij hoe meer de kinderen leren. Speltechnisch en fysiek. Nog even en we spelen bij de jeugd in groen 3 tiebreaksets, want dan kunnen we weer naar huis?

Zo worden er steeds concessies gedaan om maar niet ouders tegen het hoofd te stoten of kinderen mogelijk te verliezen aan een andere sport. Het gaat dus eigenlijk om de kwantiteit en niet om de kwaliteit. Terwijl kwaliteit altijd voorop zou moeten staan.

DE ZILVERVLOOT 🥈

Tennis Passie

-

27 oktober 2019

0

DE ZILVERVLOOT 🥈

Afgelopen week gingen onze Young Seniors de strijd aan met deelnemers uit alle continenten op het ITF Young Seniors World Championships 2019 in Miami Beach. Nederland is al jarenlang een zeer sterk land op dat WK voor Teams. En dat was deze keer niet anders. Maar liefst 3 Nederlandse Teams komen met ZILVER naar huis, eentje met een vierde plek en een zesde plek. We mogen enorm trots zijn op de prestaties en resultaten van deze mannen en vrouwen in de leeftijdscategorie van 35/40/45. En de omstandigheden waren met tijden zwaar. De kachel brandt er nog goed eind oktober en de luchtvochtigheid is zo hoog dat het snakken is naar adem. Ook naast de tennisbaan.

Bij de mannen 40 haalden Dennis Kockx, Rogier Wassen en Dennis van Scheppingen ZILVER. De finale ging met 1-2 verloren tegen de Spanjaarden. En dat is een grootmacht in dat circuit én die hebben er eentje in de gelederen die het zelfs Roger Federer nog lastig kan maken. Roberto Menendez-Ferre heet de man en dat is de nummer 1 van de wereld in die categorie. Roberto heeft met zijn 40 jaar 143 potjes getennist in dat circuit en slechts 3 zijn er verloren gegaan Wij hebben hem een aantal keren in actie mogen zien en geloof ons maar, die gast kan gruwelijk, maar dan ook gruwelijk, goed ballen.. Maar dat kan Dennis van Scheppingen ook. Want die wint in de finale zijn single van die Menendez-Ferre. Met 6-2 en 6-1 liet Dennis ’s-werelds nummer 1 gedesillusioneerd achter. Dennis Kockx liet weten nog nooit zo’n hoog niveau tennis gezien te hebben. Een heel groot compliment dus voor van Scheppingen. Het was echter niet voldoende voor goud, daar Dennis Kockx zijn single verloor en de beslissende dubbel ging voor Rogier Wassen en Dennis van Scheppingen helaas verloren. Maar meer dan prima gedaan door die mannen uit Nederland.

Ook prima deden de heren 45 het. Met Marcus Hilpert, David Hofman en Bart Beks. Want ook zij haalden ZILVER. De finale ging verloren tegen de Fransen. Dat gebeurde ook in 2018, maar nu was het verschil al iets kleiner. Marcus verloor nipt van Benoit Halle in 3 sets, net als Bart Beks dat deed tegen Arnaud Magnin. En dat is er ook eentje van de buitencategorie in dat young seniors circuit. De dubbel werd niet meer gespeeld daar er een onoverbrugbare achterstand was.

De dames 35 behaalden ook ZILVER. Het team van Olga Kalyuzhnaya, Andrea van den Hurk en Selma Andrade ging ten onder tegen de Duitse dames. Andrea en Olga verloren hun singles en ook hier werd de dubbel niet meer gespeeld. Maar een topprestatie van die dames uit Nederland.

Het team van Bart de Gier, Romano Frantzen en Yoran Verschoor had nog kans op BRONS in de categorie M35. Maar daar staken de Spanjaarden een stokje voor. Romano verloor in 3 sets zijn single en Bart de Gier haalde het niet tegen Daniel Munoz- de la Nava. Even voor alle duidelijkheid. Die Munoz-de la Nava stond in 2016 op een zeer knappe 68e plek op de ATP wereldranglijst. Caramba!

De dames 35 met Caroline de Vries, Kim Kilsdonk, Regina Balcune en Mireille Bink sloten hun WK af met een 6e plaats.

Een aantal young seniors blijft hangen in Miami Beach, want de aankomende week is er het Individuele WK. En ook daar hebben we een aantal kandidaten voor eremetaal. Stay tuned folks!

Gefeliciteerd Nederlandse equipe. Jullie hebben het wederom uitstekend gedaan. Goede reis naar huis.